Θ. Κολοκοτρώνης: «ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ»

"Βρώμικες" λέξεις με "καθαρά" πατριωτικά αισθήματα 

Τότε, 1821. Σήμερα, 2010. ΔΥΟ εποχές, ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ. Ο Κόσμος της Τιμής, 1821. Και ο Κόσμος της Αρπαγής και της Λαμογιάς, 2010.

Οι ήρωες του '21 χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά "βρώμικες" λέξεις για να εκφράσουν όμως τα αγνά, ανιδιοτελή, "καθαρά", σε τελική ανάλυση, πατριωτικά τους αισθήματα. Σε αντίθεση με το σήμερα που υπό το πρίσμα της "πολιτικής ορθότητας" συντελούνται οι μεγαλύτερες προδοσίες κατά της πατρίδας. Ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος σκιαγραφεί δυο παρομοιώδεις ατάκες του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεώργιου Καραϊσκάκη (όποιος... ντρέπεται να μη διαβάσει το κείμενο που ακολουθεί!)
Θ. Κολοκοτρώνης: «ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ»
Ο Γέρος του Μοριά, ο Μεγάλος αυτός αγωνιστής μετά τα τόσα και τόσα που γλίτωσε την εκτέλεσή του (μαζί με τον Πλαπούτα) στο παρά ένα, είπε τη φράση (δες Σπύρο Μελά): «ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ»!
Είχε άδικο;
Τα πάντα στο σφυρί. Τα πάντα! Αρκεί να ρέει το χρήμα! Αρκεί να υπάρχει κονόμα!
Ο Άλλος Αγωνιστής του ’21, ίσως ο πιο αγνός Πατριώτης που τον «έφαγαν» στο Φάληρο όταν είχε προτάσεις να τα βρει με τον Τούρκο Δικαστή απάντησε, με τον δικό του τρόπο, το ΟΧΙ… του! «Ρώτησα τον μπούτσο μου και μου είπε όχι»! Και μετά, σε άλλη επιστολή, «Ο μπούτσος μου έχει τρουμπέτας και τσουμπλέκια και όποια θέλω παίζω».
Και αυτό το ΟΧΙ του το πλήρωσε!
Βέβαια, σήμερα οι Προτάσεις του ΟΠΟΙΟΥ Εχθρού αλλά και μη είναι καλοδεχούμενες, άσχετα αν είναι Προδοτικές και σε βάρος του Τόπου! Άλλο Τόπος, άλλο Τσέπη!
Ο Καποδίστριας, ο τραγικός κυβερνήτης, δήλωσε μέσα στην αγανάκτησή του από τις παράλογες αξιώσεις των ποικίλων κοτζαμπάσηδων και λοιπών λαμογιών της Εποχής: «Λυπάμαι, όχι γιατί με ταλαιπωρεί η απόφασή μου να έλθω στην Ελλάδα, αλλά γιατί διαπίστωσα πόσο αδύναμη είναι η ψυχή που έχει ο Έλληνας στο ΟΧΙ μπροστά στην αδικία και τη φιλοχρηματία! Αρκεί να γιομίσει το δικό του σελάχι.
Από εκεί και πέρα, δεν λογαριάζει Χήρες, Ορφανά, Φτωχούς, Αγωνιστές, Γνήσια Παλικάρια! Τόσο χάλασε η φυλή μας;».
Μόνο τόσο! Και πού να ζούσε ακόμη!
Με όσα γίνονται ΣΗΜΕΡΑ στον Τόπο φαίνεται καθαρά αυτός ο χαλασμός!
Τίποτα ΟΡΘΙΟ! Καμία αντίσταση. Αρκεί να υπάρχουν προτάσεις για χρήμα! Αρκεί να ρέουν τα Ευρώ!
Οι κομπίνες οργιάζουν. Και κατά σαφή τρόπο, ΟΥΔΕΙΣ πληρώνει!
Φωνάζουν οι ξένοι: «ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΦΥΛΑΚΗ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΑΓΑΝ».
ΑΣΤΕΙΑ! Τόσο λίγο γνωρίζουν την Ελλάδα; Απλώς, να γίνει θόρυβος. Και ΟΥΔΕΙΣ θα περάσει την Πόρτα του Κορυδαλλού.
Ο Τόπος κυβερνιέται από ΔΩΔΕΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. Ανάμεσά τους και οι ΚΑΘΑΡΟΙ, κανά τεσσάρι… Οι ΛΟΙΠΟΙ συνεργάτες ΟΛΩΝ των Καταστάσεων… Από δωσίλογοι μέχρι κομπιναδόροι.
Αυτοί οι «κύριοι», έχουν εξαπολύσει τους ποικίλους παρατρεχάμενους για μπροστινούς.
Και η απορία: ΕΝΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, από αυτούς τους Δώδεκα, να στηρίζουν ανθρωπάκια στον Τύπο, στις Τράπεζες, στη Βουλή και σε άλλους Τομείς της Κοινωνίας;
Γιατί, άραγε, στηρίζουν ανάξιους; Κλέφτες; Μιζαδόρους; Και, σε κάποιες περιπτώσεις, και… ΑΔΕΛΦΕΣ; Γιατί; Νοιάζονται τόσο για τη διαφθορά; Την υπερασπίζονται; Άραγε; Πολλές οι υποθέσεις!
Όπως πάμε, δικαιώνουμε τον Αυστριακό Μέτερνιχ που έγραφε ότι «η Ελλάδα έχει κατέβει τα τελευταία σκαλοπάτια της εθνικής υποστάσεως». Γιατί; Μα από ΤΟΤΕ γνώριζαν οι Ευρωπαίοι τα όσα έφτιαχναν… Μη κρυβόμαστε!
Και τούτο, μιας και αποφασίσαμε να τα λέμε ΟΛΑ: Στις ρεμούλες, στις αρπαχτές, στα ψέματα που σερβίραμε στην Ευρώπη, στις κομπίνες και τα λοιπά γνωστά, στο Βατοπέδι, στο Χρηματιστήριο, στα ΟΜΟΛΟΓΑ, μήπως φταίνε – αφού τα φορτώνουμε πάντα στους ξένους – οι Τούρκοι; Οι Εβραίοι; Οι Άγγλοι; Οι Γάλλοι; Οι Γερμανοί;
Καιρός να το κόψουμε αυτό το παραμύθι!
ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΩΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!

Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ: «Ρώτησα τον μπούτσο μου και μου είπε ΟΧΙ»!
Οι μέρες, καλούν ηρωικές Μορφές. Και το πρώτο κάλεσμα είναι του Γιώργη Καραϊσκάκη!
- Έλα, του γράφει ο Πασάς, να σου δώσω χωράφια, γρόσια, δύναμη, ό,τι θες. Έλα στη δούλεψή μου.
Και ο Καραϊσκάκης, με το γνωστό του χιούμορ και τις απόψεις για τα Ελληνικά Θέματα, του απαντά:
- Ρώτησα τον μπούτσο μου και μου είπε ΟΧΙ!!!
Αυτός ήταν ο Αρχιστράτηγος που, αργότερα, «έφαγαν» πισώπλατα. ΑΥΤΟΣ ήταν ο γενναίος. Ο Άνδρας. Ο Ασυμβίβαστος. Ο απόμακρος από τα αρπαχτιλίκια. Ο στρατιώτης για την Πατρίδα.
Και το ερώτημα είναι: Οι σημερινοί, ποιον ρωτάνε; Όχι, βέβαια, αυτόν που ρώτησε ο Καραϊσκάκης… Απλώς, χωρίς να χρειάζονται ξεχωριστές σκέψεις, ρωτάνε την τσέπη τους! Την κυρία τους! Την γκόμενά τους! Τους λογαριασμούς τους!
Τέτοιες απαντήσεις δεν υπάρχουν σήμερα! Έφυγαν οι διάφοροι «ισμοί». Ένας κυριαρχεί: Ο ΠΟΡΤΟΦΟΛΙΣΜΟΣ! Το χρήμα και πάνω τούρλα, όπως λέει ο Λαός! Θέλουν τις δυνάμεις τους ανέξοδες. Θέλουν καλούδια στην πορεία τους. Χωρίς πίκρες και στενοχώριες. Μόνος στόχος είναι το ΕΦΑΠΑΞ και η καλή σύνταξη. Και, μετά, βλέπουν. Όλο και κάτι πρόσθετο θα προκύψει!
ΤΟΤΕ υπήρχαν Μορφές! Ο Γέρος του Μοριά, ο Νικηταράς, ο Παπαφλέσσας, ο Πλαπούτας, η Μπουμπουλίνα, ο Κανάρης – οι Αποφασισμένοι! Σήμερα, υπάρχουν οι ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ! Οι ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΕΣ! Με ΟΛΟΥΣ, για ΟΛΑ!
ΤΟΤΕ, υπήρχαν ΑΝΔΡΕΣ. Πολέμαρχοι για την Πατρίδα, αλλά φτωχοί! Σήμερα, υπάρχουν α-πολέμαρχοι, κατοικούντες στα Βόρεια Προάστια, με πισίνες και «Καγιέν». Τότε, υπήρχε ο Κολοκοτρώνης, που έγραφε στον Πλαπούτα: «Άκου ρε… Στείλε μου κανά δυο μπόγια σκουτί να ράψω κανένα σώβρακο γιατί σκύβω και φαίνεται ο κώλος μου και γελάνε τα παλικάρια μου»!
Τότε υπήρχε ο Καραϊσκάκης που έγραφε, απαντώντας σε δελεαστικές προτάσεις: «Ο μπούτσος μου έχει τρουμπέτες, έχει και τουρμπελέκια και ό,τι θέλω παίζω…».
Τώρα, άλλα Όργανα παίζουν… Προμήθειες, μεγάλη ζωή και κάργα παράσημα στο στήθος, από ανύπαρκτες μάχες!
Τότε, 1821. Σήμερα, 2010. ΔΥΟ εποχές, ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ. Ο Κόσμος της Τιμής, 1821. Και ο Κόσμος της Αρπαγής και της Λαμογιάς, 2010.

http://www.elora.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=2077:qq---qq--&catid=7:--&Itemid=2