Οι δικές μας αντιστάσεις
H είδηση αναρτήθηκε στο διαδίκτυο: Το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου, σε κάποια από τις συγκεντρώσεις κατά της πληρωμής των διοδίων, εμφανίστηκε ένας νεαρός, προκειμένου να συμμετάσχει στην διαμαρτυρία, κρατώντας μία μεγάλη ελληνική σημαία. Η παρουσία του , έδωσε ένα συναίσθημα ικανοποίησης στους διερχόμενους οδηγούς . «Μόνο αυτό μας έχει μείνει πια » σχολίαζαν κάποιοι. Η εικόνα ενός νέου παιδιού, να διαμαρτύρεται , κρατώντας την Σημαία μας, είναι φυσικό να δίνει μία εικόνα αγωνιστικότητας και αισιοδοξίας..Η παρουσία λοιπόν ικανοποίησε τους οδηγούς. Όχι όμως και κάποιους από αυτούς που μετείχαν στην διαμαρτυρία. Οι οποίοι πλησίασαν τον νεαρό, και τον έδιωξαν, λέγοντας του ότι είναι φασίστας και ότι έχει έρθει να διχάσει τον κόσμο. Κάποιοι προσπάθησαν να αντιδράσουν και να κρατήσουν το νεαρό με την Σημαία, όμως οι προθέσεις των «περιφρουρητών» της διαμαρτυρίας ήταν άλλες: «πάρε το πανί σου και φύγε φασίστα».. Ο νεαρός διαμαρτυρήθηκε, ζήτησε να μάθει ποιοι είναι αυτοί που με τον τρόπο αυτό καπελώνουν την διαμαρτυρία. Μετά από λεκτικό επεισόδιο έφυγε.
Μου θύμισε όταν πριν χρόνια, σε μία ειρηνική διαμαρτυρία έξω από την αμερικάνική πρεσβεία, για τους βομβαρδισμούς στην Σερβία, αριστεριστές πάλι δημιούργησαν επεισόδια, γιατί σε μία ομάδα συγκεντρωμένων ένας νεαρός κρατούσε πάλι ελληνική σημαία.. Φώναξαν το «έξω οι φασίστες από την πορεία», και επιχείρησαν με το έτσι θέλω να επιβληθούν. Μόνο που τότε , οι φασίστες δεν φύγανε από την πορεία.. Όσοι ήταν παρόντες θα το θυμούνται..
Η ιστορία επαναλαμβάνεται.. Σε φάσεις που υπάρχει μία διαμαρτυρία, που όμως αγκαλιάζεται από μεγάλη μερίδα κόσμου, ανεξάρτητα από ιδεολογική άποψη, οι αριστεροί νεοταξικοί υπηρέτες, αναλαμβάνουν άμεσα υπηρεσία. Όπως και τότε, που για πρώτη φορά έξω από την αμερικανική πρεσβεία, διαδήλωναν και πολίτες που δεν ήταν αριστεροί, που χωρίς παρωπίδες, κατέβηκαν στο πεζοδρόμιο γιατί έτσι πίστευαν. Γιατί δεν μπορούσαν να βλέπουν να βομβαρδίζονται πληθυσμοί σερβικοί, δεν μπορούσαν να βλέπουν τα μοναστήρια να τα καίνε οι νατοϊκές βόμβες. Κατέβαιναν λοιπόν με μία ελληνική σημαία στο χέρι. Δεν έπρεπε όμως να φανούν οι ελληνικές σημαίες για κάποιους. Δεν έπρεπε να ακούγεται ο εθνικός ύμνος στις συγκεντρώσεις. Ενοχλήθηκαν αυτοί που έλεγαν πως καλά κάνουν οι αμερικανοί και βομβαρδίζουν τους σέρβους φασίστες. Δεν ήταν σε θέση να δεχτούν ότι σε μία διαμαρτυρία μπαίνουν μπροστά κάποιοι που δεν είναι αριστεροί. Έτσι και τώρα. Στο θέμα της μη πληρωμής των διοδίων, που ανεξάρτητα από τις όποιες παραμέτρους που μπορεί να δοθούν από τον κάθε ένα, είναι μία έκφραση διαμαρτυρίας που θα αποκτήσει μαζικότητα. Είναι κάτι που το βιώνει μεγάλο κομμάτι των πολιτών καθημερινά. Αυτή ακριβώς την δυσαρέσκεια προσπαθεί να καπελώσει κατά την συνηθισμένη της πρακτική η αριστερά, κοινοβουλευτική και μη. Θέλουν να είναι εκείνοι οι οποίοι φαίνονται διαμαρτυρόμενοι, θέλουν να έχουν την αποκλειστικότητα ότι μόνο αυτοί αντιδρούν. Δυστυχώς μία μερίδα του ευρύτερου πατριωτικού χώρου, δεν έχει καταλάβει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Ότι το να διαμαρτύρεσαι για κάποια καθημερινά πλέον προβλήματα, δεν σημαίνει ούτε ότι είσαι αριστεριστής, ούτε ότι στρέφεσαι στην παρανομία. Ας μην ξεχνούμε, και ας ενοχλεί κάποιους, ότι σε διαδηλώσεις έξω από την Βουλή τα μπλόκα των ΜΑΤ τα έσπασαν άνθρωποι με ελληνικές σημαίες, κάτι που δεν άρεσε σε κάποιες αριστερές ομάδες συγκεντρωμένων. Για αυτό και περιφρούρησαν την είσοδο της Βουλής. Επαναλαμβάνω και ας μην αρέσει σε κάποιους...
Μην τους χαρίσουμε το προνόμιο της διαμαρτυρίας.. Μην τους αφήσουμε να θεωρούν ότι μόνο αυτοί εκφράζουν την αντίθεση του λαού μας στα σχέδια της τρόϊκας για την νέα υποδούλωση μας.
Ας καταλάβουν όλοι ότι δεν ταυτιζόμαστε με κατεστημένες λογικές και απόψεις, με νεοφιλελεύθερους και μαρξιστές «σωτήρες». Ας διοχετεύσουμε θετικά την οργή και το παράπονο του λαού μας. Ας ορθώσουμε το δικό μας γαλανόλευκο μέτωπο αντίστασης και διαμαρτυρίας...
Τάσος Δημητρακόπουλος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου